وقتی تنهایی حرف می زند

بعدازتوقلمرفیق تنهایی هاستحتی غزل ازحسرت من شیداشد! *******من باهمین وسعت اندوهم شادمواین معجزه یعشق توست! *****عشق لامذهب چه کردی بادل دیوانه امنسخه ی دلتنگی ماراچه بدپیچیده ای! ******این روزها دلی نمانده که عاشقی کندلطفا برای شادی روح عشقصلوات! چه غمگنانه تشییع میشود جنازه اشبرشانه های عریان هوس! *****آغوش خدادنج ترین نقطه ی عشق است! من ایمان دارمبه عشقامانه به هرپیامبردروغینیکه تنها معجزه اشبازی کردن با کلمات است************منطق عشق فقط دلبری کردن نیستعشق یعنی نشاندن گل لبخند برچهره ی تمام آدمهاحتی آنهایی که زبان عشق را نمی فهمند!********************وقتی که انسانیتسقوط می کنددرد ازسروکول دنیابالا می رود*************بادرد به دنیا آمدمدر آغوشش قدکشیدم ویک روز ابریبروی دستانشجان خواهم داد!!روی قبرم بنویسید(مرگ پایان کبوترها نیست)مرگ پایان سپید درد استدرنگاه عاشق یک شاعر***************دردوردستهاهمیشه  پنجره ای باز استروبه روشنایی************انسان تنهامانند کشتی ای سرگردان استکه ممکن است  به هردریای متلاطمی پا گذاردودر هر ساحل ویرانه ای لنگر  اندازد!اما اگر خدا سکاندار تنهایی اش باشدمواج ترین اقیانوسهای درد را درمی نورددودربهترین وزیباترین بنادر آرامشکه همان آغوش یگانه معبوداستپهلو می گیرد!***************************شاعرماماگاهی فکرمی کنمعشق ازشاعران پیامبران هنرمنددروغینی می سازدکه تنها معجزه شانعاشقانه بازی کردنبا کلمات است!! *********پشت ایندیوارهای بلند فاصلهفقط درداستکه قد می کشدهر روز بیشتر از دیروز امامنایمان دارمفاصله هاخیلی خیلیحقیرند دربرابرعشق***************سمفونی زندگی رادوست دارمحتی اگر آهنگی برفق مرادمننوازدپس بزن دنیا بزنهرسازی دلت می خواهد بزنمنم وقتی تنهایی حرف می زند...

تولیدی ارعاب و آزاراست اینجاآزاربافی گشته شغل اغلب مانامهربانی رسم امروز جهان شدپایان ندارد رنج وبدبختی وبلوامردم برای هم نبافیم این همه دردتارنگ زیبایی بگیرد روی دنیاجزقاب عکسی خسته بردیوارخانهازما چه می ماند دراین ویرانه برجاوقتی که عشق ازاین حوالی کوچ کردهوقتی که بی رحمی شده آیین دلهاوقتی خداراخط زدی از دفتر دلبا عالم وآدم چنین بدمی کنی تامی بندداوهم خوان نعمتهای خودراای آدم گمگشته ی خودخواه تنهاباید مسیر بندگی ها را عوض کردشاید بگیرد رنگ شادی صبح فردا تاکی چنین بازیچه ی دست غروریمفقروفسادوظلم ونکبت کرده غوغابذرمحبت را فقط باهم بکاریمتاگل دهد دراین زمین سردغم زا✍️ جمیله عجم وقتی تنهایی حرف می زند...

بابادگفتم قصه ی عشق تورا امروزجزباد،با کی دردل بایدکند این زتای رازپنهان مانده درصندوق احساسمبامن بمان، بامن بمان ،بامن بمان، بامنبامن بمان تابشکفم مانندگل هردمرخت سپید عاشقی ها را کنم بر تنشالی پرازگلهای خوشبوی سفیدیاسپروانه هارقصان میان دشت پیراهنترسی ندارم ازهیاهویت بمان ای عشقبردردهای ممتدم هردم بزن دامنقربان درد وزخمهای خورده ازعشقمحتی اگر در جان بماند مثل تیرآهنبامن بمان ای حس ناب ای شور شعرانگیزتادرکنارت خرده لبخندم شودخرمن وقتی تنهایی حرف می زند...